Een tijdje geleden intussen ging ik voor de 3e keer op buitenrit met Mystery in het gezelschap van een vriendin en haar betrouwbare paard.

Het was een wandeling vol nieuwe dingen voor Mystery: langs een rivier wandelen, een speeltuin met allerlei kleurrijke speeltuigen, onder de brug van een autosnelweg door, helemaal los en vrij galopperen door een veld, door een beekje wandelen, hindernissen van een mountainbikeparcours, …

En zoals alle vorige keren deed hij het geweldig.
Daarmee bedoel ik niet dat alles vanzelf ging, maar wel dat hij elke keer zijn vertrouwen in mij wist te vinden wanneer het toch een beetje spannend werd.

Het was gewoon genieten voor ons beiden!

Wat mij opvalt bij Mystery is dat hij trouw blijft aan zijn eigen tempo.
In draf en galop lag zijn tempo op deze wandeling hoger dan dat van het ervaren paard.
Geen probleem: dan pakt hij gewoon de kop alsof hij nooit iets anders heeft gedaan.
In stap lag zijn tempo dan net weer wat lager: ook geen probleem. Hij stapt gewoon op zijn tempo rustig verder en heeft er alle vertrouwen in dat hij ook wel geraakt waar hij moet zijn, een beetje rondkijkend en genietend van alle indrukken op de weg die hij aflegt.

Effe een leermoment van mijn jonge paard naar mij toe: je eigen tempo is ok!
Of dat nu even volle gas vooruit is omdat dat is waar je je op dat moment goed bij voelt,
of net dat gezapige wandeltempo waarin je achter ‘lijkt’ te blijven wanneer je gaat vergelijken met anderen.

Jouw tempo is het juiste tempo,
en brengt je sowieso naar je bestemming!
Kijk rond, geniet van de weg en van alle nieuwe indrukken die op je pad komen!

Ik wens je een heel fijne dag en als je vragen hebt of iets met me wil delen, dan hoor ik dat graag!