Ik schrijf deze blog op 8/4/2024. Enkele weken nadat ik een knieblessure heb opgelopen bij het voorbereidingsproces van het zadelmakmaken van een jong paard. Accidents happen… én het is mega hard balen!

De laatste paar weken zijn best uitdagend geweest voor mij. Ik liep een knieblessure op en hoewel het elke dag een beetje beter gaat, heeft dit toch een enorme impact op … ja … zowat alles. Ik ben heel erg afhankelijk van hulp van anderen omdat uitmesten bijvoorbeeld best heel zwaar is voor mijn knie.

Ook mijn paarden moet ik een beetje loslaten: ik heb voor het eerst in jaren opnieuw een verzorgmeisje dat helpt bij zowel de verzorging van mijn paarden als bij het aandacht en beweging geven aan mijn paarden. 

Maar het allerlastigste vond ik om de trainingspaarden terug naar huis te sturen voor onbepaalde periode. Behalve dat ik mensen teleur moet stellen en mijn planning helemaal in de war raakt hierdoor,  is dit ook een financiële domper van jewelste.

Tijd dus om ‘om te denken’.
Kijken hoe ik deze periode ‘overleef’ en hoe ik er sterker uit kan komen.
Vaak stellen we onszelf de verkeerde vragen en wentelen we onszelf in ‘onmogelijkheden’.
Soms is dat ook gewoon een stukje van het verwerkingsproces waar we door hebben te gaan. Want verlies van gezondheid, mobiliteit, vrijheid, … dat is wat die knieblessure zo lastig maakt voor mij. Het is dus ook een heel klein beetje (veel) een rouwproces.

Misschien ga jij zelf ook door een rouwproces om iets wat op dit moment niet kan met je paard. Omwille van jouw gezondheid of de gezondheid van je paard. Of omwille dat jullie op dit moment een andere uitdaging hebben. Dat kan écht een rollercoaster aan emoties met zich meebrengen. De ene dag huil ik tranen met tuiten, de dag erna ben ik mega gefrustreerd en boos op mezelf en de dag daarna kijk ik vooral naar wat ik wél allemaal nog kan doen met de paarden, maar ook binnen andere aspecten van mijn leven.

Die slingerbewegingen zijn heel erg normaal én gezond in een rouwproces.
Het is pas wanneer je komt vast te zitten in één van de twee ‘loops’ dat je ofwel je blijft wentelen in het verdriet of het verlies, of jezelf net voorbij begint te lopen door te ‘vluchten’ van het voelen van de pijn, het verdriet, dat er mee gepaard gaat.

Deze ‘slingerbeweging’ zie je ook terug in het Duale Procesmodel:

andaag zit ik zelf meer aan de herstelkant en focus ik me op wat ik wél nog kan doen: deze nieuwsbrief schrijven bijvoorbeeld. En straks neem ik nog een podcast op. Deze namiddag ga ik nog even buiten bij de paarden en vanavond gaat het webinar over grondwerk en werken in vrijheid met je paard door. En natuurlijk ook 3x per dag 10 minuten fietsen als onderdeel van de revalitatie van mijn knie. Ik begin er zowaar al van te puffen en te zweten!
Gisteren heb ik ook enorm genoten van mijn kudde zien spelen in het zonnetje. Dat vind ik altijd zo plezant en indrukwekkend om te zien.

De dingen die ik hier opnoem, horen bij de ‘herstelkant.
Aan het einde van elke dag maak ik ook ruimte voor de ‘verlieskant’.
Soms door te huilen, soms door mijn zorgen en frustraties te delen met Jan of vriendinnen.
En dit schrijven hoort naar mijn gevoel bij de twee kanten.
Het is dus zeker ook niet allemaal zo strak afgelijnd altijd.

Sinds ik dit model ken, ben ik me meer bewust waar ik me bevind in die slingerbeweging en dat geeft me op één of andere manier houvast. Ik weet ook dat dit ervaren helemaal normaal is. En ik heb ook beter geleerd hoe ik die slinger in beweging kan brengen of houden, wat me daarbij helpt, zeg maar.

Die slinger in beweging houden of krijgen is dus helpend voor het herstelproces.
Alleen is dat soms gemakkelijker gezegd dan gedaan.
De eerste stap hierin is je bewust worden naar welke kant de slinger op dit moment doorslaat.

Dus enkele vragen voor jou om hier meer inzicht in te krijgen voor jezelf als je op dit moment met een ‘verlies’ geconfronteerd wordt in je leven of op vlak van de paarden:

• Waar bevindt de slinger zich? Gericht op verlies of gericht op rouw?
• Hoe beweegt de slinger zich? Is hij vastgeroest aan één kant, slaat hij met een vast ritme (snel of misschien net heel traag) of zijn het net ‘triggers’ die hem doen omslaan?
• Op welke manier heb je invloed op de slinger?
• Wat merk je bij jezelf op aan elk van de twee kanten?

Is dit herkenbaar voor jou?
Laat me dan even weten hoe jij erin staat op dit moment!
Dat kan gewoon door een mailtje te sturen naar veronique@horseconnection.be

Dan wil ik je enkel nog een hart onder de riem steken en je zeggen dat je niet alleen bent!

Warme groeten,
Veronique

P.S.: Spreek je me liever even face-to-face hierover? Ook dat kan!
Reserveer je ‘Connection Call’ via onderstaande knop.